To jusz moje imienie.

Palłina cierpi. Narwyjaźniej. Lub morze niecierpi lecz gniecie ją troska. Bogdysz Damjan woli koleszkuw swego skroju. Miensiniakuw. Ajak idą ulicą to ona podonża tak ze dwa kroki dotyłu. Jak geńsza. I jusz nie śmnieje sie takim pszyjemnym rechotkiem. Ale niechodzi o taki jak u Wensiorkowej. Tylko wyćwienczoncy, żeźwy. Teras sie cichutko uśmjchuje do golfa. Tego na szyji. Lecz rzatko. Wiencej paczszy w duł.
A taka sniej była wesoła dziewczyna. Serce mam siciśniente jak but sznuruwką. Wyzwole Cię Palłino i połonczysz się zyswym śmniechem jak słotkie rodzynki! Oczekoladowane. Z Juczszenki. Najlepsze są z Juczszenki. Pamjętam jak powruciła z intranetu wyglondała jak dziewczyna z Tintings. I nastompi ten dzień gdy Damjan usłyszy co czszeba.



Ajak chodzi jusz o Tintings to pszyszet profesor zrana otnieś lutownice. Bes cyny. Sie zaśmjał że w domostwje gdzie pełno Boraksa cyna niepoczebna. Iże wogle coza dziwaczne imienie. Że nie wje otakim siwientym. Że czemu mi nie dali Marian. Lup Lech. Lup chodźmy jak profesorowi dali Juzek. Niedali mi Boraks. Sam sie nazwałem bo mi dali po starym. A stary zurzył zazbytnio. Tamto imienie.
Profesor sie zadziwił że sucham radiotbiornika. A narbajdziej że Bibisi Redjo Numer Jeden. Ano tak. Cenie zawodową radjuwke. I Dżo Łilej. Noi nagle a tam Dizi Raskal śpiewa itojak. Ana deser Keri z śniadaniuwki. Znaczy z radja porankowego.



Profesor potaktował głową i powjedział że czas. Iże zachowa cyne. Bo jak ją tak wywija na rużne strony wstresie to się zaspokaja. I nerwy otchodzą. Boto taka cyna w druciku.
Jak szet po schodach to słyszalem jak pośpjewywał dej kol mi ruuud boj.